Mel Robbins ရဲ့ Let Them Theoryစာအုပ်ကို ဖတ်ကြည့်မိတယ်။ သူ့ရဲ့ “Let Them” ဆိုတဲ့ “သူတို့ကို ထားလိုက်ပါ” သီအိုရီဟာ ရိုးရှင်းပေမဲ့လည်း အစွမ်းထက်တဲ့ မန္တြာတစ်ခုပေါ်မှာ အဓိကထားတယ်လို့ ဆိုပါတယ်။ အဲ့တာကတော့ “သူတို့ကို ထားလိုက်ပါ”ဆိုတာပါပဲ။ တစ်ချို့က “သူတို့ကို ခွင့်လွှတ်ပါ” အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ဆိုချင်ပေမဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ အဲဒီလိုအဓိပ္ပါယ်မသက်ရောက်ဘူးလို့ထင်တယ်။
သူ့ရဲ့ အဓိကပြောချင်တာကတော့ အခြားသူတွေရဲ့ ရွေးချယ်မှုတွေကို ထိန်းချုပ်ချင်တဲ့စိတ်ဆန္ဒတွေကို ဖယ်ရှားပြီး “Let Me” ခေါ် “ကိုယ့်ကိုကို(လုပ်)ခွင့်ပေးပါ”ဆိုတဲ့ ငြိမ်းချမ်းမှု၊ စစ်မှန်မှုနဲ့ ပိုမိုခိုင်ခံ့တဲ့ စည်းတားထားမှုတွေကိုဖြစ်စေတဲ့ အတွင်းစိတ်စွမ်းအင်ကို ပြန်ညွှန်းပေးတယ်လို့ ဆိုတယ်။ ဒီအတွေးအမြင်ဟာ စိတ်ဖိစီးမှုကိုလျှော့ချပေးပြီး ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေကာ မိမိကိုယ်ကို တန်ဖိုးရှိစေကြောင်း ပြသပေးပါတယ်။
ဒီစာအုပ်ရေးသူရဲ့ ရှင်းလင်းပြတ်သားမှုနှင့် လက်တွေ့ကျစွာရေးသားမှုတွေကို အများကချီးကျူးကြပေမဲ့လည်း၊ ဝေဖန်သူတွေကတော့ သူဟာ ရှုပ်ထွေးတဲ့ပြဿနာတွေကို အရမ်းရိုးရှင်းတဲ့နည်းနဲ့ အဖြေထုတ်ပြီးရေးထားတာမို့၊ သူ့ရဲ့ သီအိုရီက ကိုယ်ပိုင်မူရင်းအတွေးအခေါ်မဟုတ်ဘူးလို့ အငြင်းပွားစရာတွေရှိတယ်လို့ ဝေဖန်သူတွေက ထောက်ပြစောဒကတက်ကြပါတယ်။ အဲဒီအတိုင်းပဲ ကျွန်တော်လည်း မြင်တယ်။ တစ်ချို့က အရာရာလစ်လျူရှုလိုက်ပါ၊ ထားလိုက်ပါတော့၊ ရှိပါစေတော့လို့ အဓိပ္ပါယ်တွေဖွင့်ချင်ဖွင့်ကြပေမဲ့လည်း ကျွန်တော်ကတော့ ထားလိုက်ပါ ဒါပေမဲ့ တစ်ခြားသူတွေရဲ့ ပြောဆိုဆက်ဆံလုပ်ဆောင်မှုတွေကို မကြိုက်ပေမဲ့လည်း သူတို့ကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်၊ ထိန်းချုပ်ချင်တဲ့စိတ်ဆန္ဒတွေကိုသုံးမဲ့ အားအင်တွေကို ကိုယ့်အတွက် အကျိုးရှိမဲ့အရာတွေမှာပဲ အသုံးချလိုက်တော့မယ်။
ငယ်ငယ်တုန်းကဆိုတဲ့ “ရောက်တဲ့အရပ်မှာပျော်အောင်နေ၊ တွေ့တဲ့လူနဲ့သင့်အောင်ပေါင်း… ရှိတာလေးနဲ့လှအောင်ဝတ်၊ ရတာလေးနဲ့ဝအောင်စား… ပြုပြင်သည်ကဒုက္ခ ကိုယ့်သဘောတိုင်းမဖြစ်သည်က အနိစ္စ… ပြိုင်လာရင် အရှုံးပေး နှလုံးအေးသည့်ဆေး”ကို ဆိုပြီးတော့လည်း လက်လျော့ အရှုံးပေးစရာလည်း မလိုပါဘူး။ စိတ် ထားတက်ဖို့နဲ့ ကိုယ့်အတွက်ကောင်းမဲ့နေရာမှာ အကျိုးရှိရှိပြန်အသုံးချတက်ဖို့ပဲ လိုတယ်လို့ထင်တယ်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒီစာအုပ်ဖတ်ပြီး Anonimusရဲ့ “ထားလိုက်ပါ”သီချင်းကို ပြန်သတိရသွားတယ်။ 😁